πρόπεδο(ν)

το, Ν

τμήμα εδάφους επικλινές και ανοιχτό στη θέα μεταξύ τών πρανών οχυρής τοποθεσίας, το οποίο δεν παρέχει προκάλυμμα στους επιτιθεμένους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + πέδον «έδαφος»].